Als een zwerm felgekleurde vogels fladderen de liedjes van Shane Shu je tegemoet. Ze maken een zachte landing op Shane Shu’s titelloze debuut, dat begin 2008 het licht zal zien. De plaat bevat tien onweerstaanbare liedjes, waar stylistisch lastig een vinger op te leggen is. De bruisende cocktail bevat invloeden uit pakweg 40 jaar popmuziek. ‘De Gorillaz die Frank Black en ‘The Reverend’ Albert Greene aanmoedigen in een armworstelwedstrijd, met Bob Dylan en Kim Deal als scheidsrechters’. Dat was tegenover een reporter van 3voor12 ooit Shane’s eigen omschrijving. Hij bewondert Rufus Wainwright en is minstens een keer per maand in het Concertgebouw te vinden. Hij zweert daarnaast bij de vier B’s: The Beatles, Beastie Boys, Beck en (Jeff) Buckley.
Shane Shu groeide op in Canada als zoon van Nederlandse ouders. Op zijn 21e besloot hij zijn heil te zoeken in Amsterdam, waar de nieuwe omgeving voor een enorme creatieve stimulans zorgde. Muziek had altijd al een grote rol in het leven van Shane Shu gespeeld. Op zijn 13e ging hij op pianoles. Drie jaar later ontdekte hij dat meisjes voornamelijk oog hadden voor jongens met gitaren. Daarmee werd de overstap onvermijdelijk. Teneinde die meisjes (en alle andere eventueel aanwezigen) te kunnen vermaken, leerde hij de bekende kampvuur-klassiekers te spelen. Langzaam maar zeker kreeg hij ook zelf ideeën voor liedjes.
Zijn eerste liedjes waren beïnvloed door het werk van introverte singer-songwriters als Damian Rice en Elliott Smith. Terwijl de kwaliteit van zijn werk groeide, veranderde ook de sfeer van de muziek. Shane realiseerde zich dat hij met zijn muziek wilde entertainen. Dat de sfeer juist vrolijk, zomers en uitbundig moest zijn. De volgende stap diende zich vanzelf aan: een ontmoeting in een muziekzaak. Om zijn huur te kunnen betalen werkte Shane, naast zijn werk als freelance fotograaf, in een gitarenwinkel. Op een dag stuitte hij daar op Paul Willemsen (o.a. Supersub, Lefties Soul Collection, Amigos Electricos). Deze maakte indruk op Shane Shu met zijn keuze voor een effectenpedaal en het geluid dat hij daaraan ontlokte.
In de maanden die volgden kreeg het geluid van Shane Shu langzaam vorm. In Paul’s studio in een oud schoolgebouw in oud-zuid zochten de twee op rustig tempo naar het juiste gevoel en het perfecte arrangement. Al vrij snel werd duidelijk dat er iets bijzonders aan het ontstaan was. Daarmee kwam ook de behoefte om de liedjes live te gaan spelen. Hiervoor was natuurlijk een band nodig.
Enthousiast bezig met myspace, klikte Shane op een goede dag op de aantrekkelijke foto van Catarina Aimee Dahms uit Zuid Afrika, woonachtig in Rotterdam. Zij bleek, behalve sexy, een getalenteerde kunstenares met een frisse stijl. Toen ze ook nog muzikaal bleek te zijn werd ze snel ingelijfd als zangeres / toetseniste en VJ. De rest van de band kwam via via in het spel: Ujang Sastramidjaja, geboren in Indonesië (DJ, samples), Merlijn Verboom (gitaar, bas, toetsen) en Nadine de Boer (zang, toetsen).
Met een andere mooie dame van myspace begon Shane een romance. Een aantal liedjes gaan over het einde van deze relatie. Een uit het leven gegrepen thema dat hij bezingt met ironie, zonder te vervallen tot somber geweeklaag. ,,Ik ben geen tobberig type”, zegt hij daar zelf over. ,,Ik beschouw het vooral als ervaringen die mij verrijken.” Het zijn bespiegelingen die met samples, gitaren, koortjes en nog veel meer een sprankelend decor gekregen hebben. Tien liedjes vonden hun weg naar de CD. Zoals Shane Shu al zingt in het openingsnummer: Less Is More. Alleen het beste was goed genoeg voor dit eerste visitekaartje.
De kwaliteit van de songs was zo groot dat het de belangstelling wekte van een grote Amerikaanse producer van een nog veel groter internationaal label. Shane Shu was aanvankelijk gevleid. De gesprekken draaiden uiteindelijk op niets uit toen hij het gevoel kreeg dat hij met zachte hand geduwd werd in een hoek waar hij zich muzikaal en wat betreft imago niet thuishoorde. Bij platenmaatschappij V2 vond hij wel de omgeving die hem de vereiste creatieve ruimte bood. ,,Ik had geen zin om mijn loopbaan te beginnen met het doen van concessies”, meldt hij daar zelf over.
Shane Shu wil graag veel optredens gaan doen. Hij belooft niet alleen een muzikaal, maar ook een visueel spektakel, waarbij de projecties van Catarina Aimee Dahms een belangrijke rol spelen. Zijn ambities zijn dan ook groot. Het eerste honk is Nederland. Shane Shu kan echter niet wachten tot hij ook vaste voet aan de grond krijgt in Noord Amerika. Oh en Zuid Amerika, Azië…
Waarom ook niet? Het debuut van Shane Shu is een van de spannendste platen die in tijden in Nederland uitgekomen is.