Raymond van Barneveld, bijgenaamd Barney of The Man (Den Haag, 20 april 1967) is een Nederlands beoefenaar van de dartssport. Tien jaar draaide hij mee in de top van de British Darts Organisation (BDO). In februari 2006 stapte hij echter over naar de Professional Darts Corporation.
Van Barneveld was voorheen postbode van beroep, maar is tegenwoordig fulltime dartsspeler. In de tweede helft van de jaren negentig bereikte hij het niveau van de wereldtop. In 1995 verloor hij de finale van de Embassy (tegenwoordig Lakeside) van Richie Burnett. In 1998 en 1999 won hij dat toernooi. Door deze prestaties heeft hij de dartssport in Nederland veel populairder gemaakt.
In 2003 en 2005 won Van Barneveld voor de derde en vierde keer het belangrijkste toernooi van de BDO (WDF). In 2006 verloor hij zijn titel in de finale van zijn landgenoot Jelle Klaasen. Naast het BDO (WDF) wereldkampioenschap won hij ook nog een keer het PDC WK. Inmiddels is Van Barneveld elfvoudig Grand Slamwinnaar. Op 17 oktober 2007 verscheen een geautoriseerde biografie van Van Barneveld.
In 2008 beleeft Van Barneveld’s carrière opnieuw een dieptepunt. Eén groter dan al z’n voorgaande dieptepunten. Hij werd dan wel de nieuwe nummer 1 van de Order of Merit, toch is het Van Barneveld halverwege het seizoen nog niet gelukt om een TV toernooi te winnen en hij is voor het eerst sinds lange tijd geen titelverdediger van een groot ranking toernooi meer. In de belangrijke ranking toernooien zoals het PDC WK, US Open, UK Open, Las Vegas Desert Classic en de Stan James World Matchplay verloor hij respectievelijk van Kevin Painter, Gary Mawson (op de US & UK Open), Alan Tabern en Wayne Mardle. Allen zijn spelers waar Van Barneveld een positieve head-to-head tegen had. Na zijn verloren kwartfinale partij tegen Wayne Mardle besloot Van Barneveld twee maanden rust in te lassen in de hoop zijn oude vorm weer terug te vinden. Op 3 januari 2009 wint Raymond van Barneveld de halve finale van het PDC wereldkampioenschap door met 6-4 James Wade(eng) te verslaan. In de finale was zijn opponent Phil Taylor. Taylor was oppermachtig in deze partij en won dan ook met 7-1 van Raymond van Barneveld.