Max Caldas werd geboren in Buenos Aires, Argentinië. Op zijn 19e debuteerde hij voor het nationaal Argentijns hockeyteam. Hij vervolgde zijn carrière vanaf halverwege zijn twintiger jaren bij de Nederlandse club Klein Zwitserland.
Na 4 jaar actief te zijn geweest in heren 1 stopte hij noodgedwongen door een blessure met actief hockeyen. Max Caldas besloot zijn loopbaan te vervolgen als hockeycoach. Eerst als coach van Leiden Heren 1 en vanaf 2006 als succesvol coach van dames 1 van Amsterdam. Daarnaast was Max vanaf 2005 assistent-bondscoach van het Nederlandse damesteam. Samen met Marc Lammers behaalde hij met dit team op de Olympische spelen van 2008 in Beijing een zeer verdiende Gouden medaille.
Toen Herman Kruis bij de Nederlandse hockeydames vertrok, werd Max benaderd de KNHB. Destijds coachte hij de heren van Bloemendaal, waar hij grote successen mee behaalden, maar in goed overleg mocht hij van de club de uitdaging aan gaan. Sindsdien probeert hij de Nederlandse hockeydames naar een nog hoger niveau te tillen.
Max Caldas is een nuchtere coach die het liefst tussen zijn team staat. Hiërarchisch leiderschap past niet bij hem. Daarnaast ziet hij zichzelf als een dienende coach. Hij is er voor om het team beter te laten spelen, niet om zichzelf meer aanzien te geven. Dit succes werd bekroond tijdens de Olympische Spelen in Londen 2012 met een Gouden medaille voor het Nederlands dames hockeyteam onder zijn leiding.
