In 1984 begint bij toeval het verhaal van wat later de meest succesvolle Nederlandstalige band in Vlaanderen ooit zou worden. Een groepje vrienden uit Sint-Genesius-Rode wordt door het gemeentebestuur gevraagd om een aperitiefconcert te geven op zondagochtend 16 december van datzelfde jaar. Onder de naam ‘Clouseau en vrienden’ spelen ze als volslagen amateurs een niettemin zeer succesvol concert, met een repertoire dat vooral uit covers bestaat – Nederlandstalig en Engelstalig – maar met links en rechts ook een eigen nummer. Wat als een eenmalig gebeuren bedoeld was, krijgt een vervolg als een jeugdclub uit een naburig dorp hen vraagt om datzelfde optreden bij hen nog een keer over te doen.
Het groepje, intussen gewoon Clouseau gedoopt, blijft repeteren en speelt af en toe in een plaatselijk klein zaaltje : lokale beroemdheid is hun deel, maar ook niet meer dan dat.
In 1987 krijgt Clouseau een unieke kans en mogen ze het Marktrock-festival in Leuven openen. Naar aanleiding daarvan vinden ze muziekuitgever Hans Kusters bereid om met hen een eerste single op te nemen: ‘Brandweer’ vindt zijn weg naar 427 kopers.
In 1988 leert Vlaanderen stilaan de naam Clouseau kennen. Clouseau scoort een eerste hit met het nummer ‘Alleen met jou’. Clouseau neemt ook deel aan de Baccarabeker, een competitie met jong talent tussen de verschillende Vlaamse provincies. De jongens zitten, vreemd genoeg, in de Westvlaamse ploeg die gecoacht wordt door één van hun grote helden: Raymond Van Het Groenewoud. Tot hun grote verbazing winnen ze de Baccarabeker.
De grote doorbraak komt er in 1989. Na een aantal personeelswisselingen neemt Clouseau deel aan Eurosong, de nationale selectie voor het Eurovisiesongfestival, met het nummer ‘Anne’. Clouseau verliest nipt, maar ‘Anne’ wordt een gigantische hit in Vlaanderen.
Het leven van het vijftal (bestaande uit Koen Wauters : zang, Kris Wauters : piano, Bob Savenberg : drums, Karel Theys : bas, Tjenne Berghmans : gitaar) verandert voorgoed wanneer ze later dat jaar alle bestaande verkoopsrecords breken met hun eerste volledige album ‘Hoezo?’. Duizenden fans staan uren voor het begin van een concert al te wachten aan de zalen en gillen zich een ongeluk als Clouseau op het podium verschijnt. Vele jonge meisjes vallen flauw van opwinding, vooral zanger Koen Wauters is het nieuwe idool bij uitstek. ‘Daar gaat ze’, ‘Wil niet dat je weggaat’, ‘Louise’ – de hits volgen elkaar in snel tempo op.
In 1990 gaat ook Nederland door de knieën voor Clouseau. ‘Daar gaat ze’ staat er 9 weken lang op nummer 2 in de hitparade en ‘Hoezo?’ vindt de weg naar de Nederlandse huiskamers. Uiteindelijk zal ‘Hoezo?’ meer dan 570.000 exemplaren verkopen in Vlaanderen en Nederland.
Het succes van ‘Hoezo?’ wordt al snel opgevolgd door ‘Of Zo’, met daarop o.a. de hit ‘Domino’. Het succes neemt ongelofelijke vormen aan, er is zelfs sprake van Clouseaumania.
In 1991 is Clouseau aan een nieuwe uitdaging toe. Enigszins gevangen door de taal waarin ze zingen, besluiten de jongens om een Engelstalig album op te nemen. De toenmalige BRT vraagt Clouseau om België te vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival in Rome. Met ‘Geef het op’ behaalt Clouseau slechts een 17e plaats, terwijl ze door de Belgische én internationale pers als één van de kanshebbers op de overwinning werden getipt. Clouseau, intusssen herleid tot het drietal Koen, Kris en Bob, laat het niet aan z’n hart komen en brengt het album ‘Close Enccounters’ uit. Na een hoop promotiewerk stopt de teller op 200.000 stuks, met Duitsland als uitschieter: de single ‘Close Encounters’ (de vertaling van ‘Daar gaat ze’) raakt er tot in de Top-20 en er worden 65.000 albums verkocht. Dat leidt tot een nieuw avontuur: in augustus ’92 verzorgt Clouseau het voorprogramma van de Zweedse formatie Roxette tijdens het Europese luik van hun wereldtoernee en later dat jaar toert Clouseau met groot succes langs een aantal Duitse clubs.
Maar ook Vlaanderen wordt niet uit het oog verloren. Met nieuwbakken producer Jean Blaute nemen Koen, Kris en Bob hun derde Nederlandstalige album op: ‘Doorgaan (tot je niet meer op je benen kan staan)’.
Waar ‘Close Encounters’ een paar Europese deuren op een kier had gezet, zou het tweede Engelstalig album ‘In Every Small Town’ die deuren wijd open gooien. De opnames gebeuren begin ’93 in Los Angeles en zijn bijgevolg een echt avontuur. Maar het album doet het niet zo goed buiten Vlaanderen: in plaats van deuren te openen, vallen ze weer dicht. Alweer doorkruist Clouseau heel Europa voor promo, maar dit keer zonder veel gevolg.
Het wordt dus tijd om zich opnieuw te concentreren op het Nederlandstalig repertoire. Met de CD ‘Oker'(1995) levert Clouseau zonder twijfel zijn beste album totdantoe af. En met gevolg: ‘Oker’ is alweer een gigantisch succes, zowel in België als in Nederland, waar Clouseau met ‘Passie’ zijn eerste nummer 1-hit scoort! In totaal worden zo’n 430.000 exemplaren van ‘Oker’ verkocht en Clouseau wordt overal gewaardeerd. Clouseau krijgt eindelijk het muzikale respect dat de band verdient. Ook live bouwen ze verder aan een uitstekende reputatie: Clouseau werkt met de beste Belgische muzikanten en zet telkens een mooie en opwindende show neer, zowel muzikaal als productioneel: er wordt ook veel aandacht besteed aan geluid en licht.
In 1997 verlaat Bob Savanberg Clouseau en Koen en Kris brengen de CD ‘Adrenaline’ uit. Het nummer ‘Nobelprijs’ wordt één van de standaards uit het Clouseau-repertoire. In Nederland scoort het album echter beduidend minder dan ‘Oker’. Met het album ‘In Stereo’ (1999) vouwt Clouseau een grote strik rond de trilogie ‘Oker’-‘Adrenaline’-‘In Stereo’. Met ondermeer een schitterende cover van Van Morissons ‘Have I told you lately’ (‘Heb ik ooit gezegd’) onderschrijft Clouseau andermaal zijn status van kwaliteitsgroep in het Nederlands.
In het najaar van 1999 start Clouseau een theatertoernee: Clouseau Zingt. Daarin spelen ze voor het eerst vooral covers, nummers die ze graag eens wilden spelen, vaak in een ander kleedje dan het origineel. Het is een verfrissend uitstapje na 12 jaar live Clouseau-nummers spelen. In december 2000 treedt Clouseau op in het Antwerpse Sportpaleis, samen met het symfonisch orkest Il Novecento. Het is een uitloper van hun gastoptredens tijdens de Night Of The Proms-concerten van de voorgaande jaren. De band verkoopt tweemaal het Sportpaleis uit, een primeur voor Vlaanderen.
Met de CD ‘En Dans’ (2001) verrast Clouseau vriend en vijand. Koen en Kris vinden dat hun vorige platen wat teveel in dezelfde stijl lagen en het wordt tijd voor een serieuze koerswijziging. Het basisidee blijft dezelfde: kwaliteits popsongs in het Nederlands, maar de aankleding wordt serieus opgefrist. Met producer Hans Francken krijgt Clouseau een up-to-date sound. De band probeert het enthousiasme en de drive van hun allereerste langspeler terug te vinden en slaagt daar met verve in. Zowel het publiek als de groep zelf krijgt een schop onder de kont met de nieuwe plaat en dat was de bedoeling. De reacties op de nieuwe sound zijn zondermeer uitstekend.
In december 2001 is het dan tijd voor een nieuwe uitdaging: Clouseau speelt twee uiverkochte Sportpaleisconcerten op eigen kracht, zonder de Proms-locomotief Il Novecente. Het nummer ‘En Dans’ is intussen een grote hit en steekt de zaal moeiteloos in brand.
Vanaf dan is het hek helemaal van de dam. De Sportpaleisconcerten worden een jaarlijks terugkerend feestje. Clouseau Speciale Editie is in 2002 een nog veel groter succes dan het jaar ervoor: maar liefst negen keer verkoopt het Sportpaleis uit! Niemand denkt dat ze dat nog ooit overtreffen, maar het jaar daarop is het al zover. De band pakt uit met een productioneel hoogstandje en zet een rond podium in het midden van het Sportpaleis. Niet minder dan 246.000 mensen komen genieten van Clouseau in ‘t Midden tijdens veertien uitverkochte concerten. De show is een absoluut succes. In de pers worden Koen en Kris op dezelfde hoogte geplaatst als wereldberoemde buitenlandse livebands. Nooit tevoren is een Vlaamse band zo succesvol geweest, nooit tevoren heeft het publiek een band van hier zo omarmd.
De broers Wauters wordt in tientallen interviews naar het geheim van Clouseau gevraagd. Maar er is geen geheim: ze maken al sinds 1987 met veel liefde en aandacht eerlijke en kwalitatieve Nederlandstalige pop, met teksten waarin velen zich herkennen, over liefde en verdriet, over het leven.