Vraag direct vrijblijvend boekingsinformatie aan voor Candy Dulfer of bel met 024-397 5174 / 020-636 1111. Boekingsinformatie aanvragen
Samen met haar vader Hans en zijn band De Perikels maakt Candy Dulfer in 1981 haar eerste plaatopnamen, die verschijnen op het album I Didn’t Ask. Als een van de jongste artiesten ooit staat ze op het North Sea Jazz Festival als bandlid bij de Amerikaanse saxofonist Rosa King.
In 1984 is Candy’s spel is te horen op het album Too Busy van Rosa King. Op haar veertiende richt ze de band Funky Stuff op. Ze levert gastbijdragen aan platen van Think Big, Rick Nolov, In America en Boom Boom Mancini.
1987
Funky Stuff wordt ontbonden om later dat jaar vervangen te worden door Candy Dulfer’s Funky Stuff waarin leeftijdgenoten van Dulfer zitten. Een gastbijdrage van Dulfer is te horen op L’Amour Qui Fait Boom, de eerste cd van de band Sjako!. De band toert uitgebreid door Europa en wordt door Madonna gevraagd om voor twee van haar optredens het voorprogramma te verzorgen.
1988
Candy Dulfer speelt mee op albums van Herman Brood (Hooks) en Urban Heroes (Hot Piece Of Merchandise). Samen met de Brit Dave Stewart (Eurythmics) schrijft ze het instrumentale Lily Was Here voor de Nederlandse speelfilm De Kassière (geregisseerd door Ben Verbong). De single wordt een internationale hit.
1989
Tijdens het voorprogramma in Nederland van de Lovesexy-show van Prince maakt ze zoveel indruk dat hij haar vraagt een bijdrage te leveren aan zijn album Graffiti Bridge. Dulfer is daarna niet alleen te horen in de soundtrack die Prince maakt voor de film Batman, maar ook in de videoclip bij de single Partyman (‘When I want sax I call Candy’).
1990
Naast bijdragen voor Prince speelt ze ook mee op platen van Aretha Franklin (Everyday People) en The Time (Pandemonium). Dulfer’s eerste cd Saxuality verkoopt wereldwijd meer dan een miljoen exemplaren. De plaat levert haar een nominatie op voor een Grammy in de categorie ‘best adult contemporary album’. De meeste nummers zijn geschreven door Funky Stuff-gitarist Ulco Bed. De saxofoniste krijgt voor het eerst de Exportprijs voor haar debuut.
1991
Naast een uitgebreide tournee door Europa speelt Dulfer mee op de single Nobody Else van René Froger, het album Hymns To The Silence van Van Morrison en is ze te gast bij het Amerikaanse tv-programma van Arsenio Hall. De single Lily Was Here wordt alsnog een hit in Engeland (6e plaats) en de Verenigde Staten (11e plaats) waar het nummer als bonustrack op het album is gezet. Het internationale succes levert haar opnieuw de Exportprijs van Conamus op.
1992
Dulfer speelt twee nummers mee op het album Life On Planet Earth van haar inspiratiebron Maceo Parker. Het album Saxuality wordt voor de prestigieuze Grammy Award genomineerd in de categorie Best Pop Instrumental Performance.
1993
Voor de tweede maal doet Dulfer mee op een album van Boom Boom Mancini. Op de cd Empowered is ze te horen in de instrumentale afsluiter Feedback Inferno. Haar saxofoon is ook te horen op de B-kant van de single van de kort daarna overleden René Klijn. De muzikale vriendschap tussen Dulfer en Van Morrison levert een tweede gastbijdrage op die te horen is op het album Too Long In Exile, een jaar later is ze ook te horen op zijn album A Night In San Francisco. Het gastoptreden tijdens het Knebworth Concert van Pink Floyd wordt op video vastgelegd. Op haar tweede album Sax-ago-go werkt ze samen met Tower of Power en Maceo Parker. De plaat bevat naast composities van Ulco Bed en Dulfer zelf ook een coverversie van Pick Up The Pieces (Average White Band) en het nummer Sunday Afternoon dat speciaal voor Dulfer geschreven is door Prince die inmiddels ook met Loïs Lane heeft samengewerkt. Het succes van het album levert Dulfer de Exportprijs op.
1994
Vader Dulfer neemt na lange tijd stilte een nieuwe plaat op. Zijn dochter is in twee nummers te horen. Ze heeft ook een gastbijdrage op het album Nice To Meet Ya van de zangeres Sandy Kandau die in dat jaar gastzangeres is tijdens de shows van René Froger. Drumster Eveline Carels, die sinds 1990 deel uitmaakt van Funky Stuff, brengt onder de naam Eveline & The Groove Movement een solo-cd uit.
1995
De titel van haar derde album Big Girl verwijst naar de titel van haar vader’s plaat Big Boy. Hans Dulfer speelt mee in het titelnummer, daarnaast gaat ze in de single Wake Me When It’s Over een duet aan met de Amerikaanse saxofonist en haar muzikale held David Sanborn. De compositorische bijdragen van Ulco Bed zijn ditmaal beperkt. Op Big Girl neemt toetsenist Thomas Bank het merendeel van de composities en arrangementen voor zijn rekening. Dulfer speelt mee in de nummers Nobody Else en Bakerstreet op het album Live In Concert van René Froger.
1996
Dulfer doet een uitgebreide en succesvolle tournee en levert bijdragen aan platen van Herman Brood (het jubileumalbum 50 The Soundtrack), D’Wys (O’Beat), Hips (Hips’ First), Hans Dulfer (Dig!) en Total Touch. Zangeres Trijntje Oosterhuis van Total Touch maakte ooit deel uit van Funky Stuff. Oosterhuis en Dulfer zijn samen te zien in een reclamespotje voor Nationale Nederlanden (‘Wat er ook gebeurt’). Tegelijkertijd is in de bioscoop een DRUM-reclame te zien met een Candy Dulfer-lookalike.
1997
In haar eigen studio, middenin de Amsterdamse rosse buurt, neemt Dulfer samen met producer en vriend Thomas Bank het album For The Love Of You op. De plaat biedt een combinatie van jazzdance en softe r&b. Naast eigen composities staan er ook covers op van The Isley Brothers (het titelnummer dat ook op single wordt uitgebracht) en Chaka Kahn (Once You Get Started). Het album verschijnt in oktober in Amerika. De plaat staat tot ver in het volgende jaar in de Billboard Contemporary Jazz top 10.
1998
Inhakend op het succes van For The Love Of You brengt de Amerikaanse platenmaatschappij The Best Of Candy Dulfer uit. Ook deze cd reikt al snel tot de Contemporary Jazz Top 10. Net als in de voorafgaande jaren speelt Dulfer op het North Sea Jazz Festival.
1999
Samen met ondermeer Trijntje Oosterhuis (Total Touch), DJ Frankie D en tapdancer Peter Kuit reist Dulfer door Europa onder de noemer Candy’s Dance Extravaganza. Het album Girls Night Out verschijnt. Bonustrack hierop is het nummer Cookie, opnieuw een samenwerking met Dave Stewart en bedoeld voor de soundtrack van Robert Altman’s film Cookie’s Fortune. Het nummer wordt ook op single uitgebracht. Candy & The Funky Stuff toeren door Europa, Amerika en Japan. In Nederland treed ze op als gast bij twee concerten van Van Morrison.
2000
Candy Dulfer & Funky Stuff treedt op door het hele land. Ze zijn ook te zien op het North Sea Jazz Festival in Den Haag. Tijdens een Marlboro Flashback stort Dulfer zich met haar band op seventies funk. Van het optreden in Paradiso worden TV-opnamen gemaakt die uitgezonden worden op oudejaarsavond.
2001
Eind januari verschijnt het album Live In Amsterdam. De cd is opgenomen in de Amsterdam Studio’s en bevat gastbijdragen van Dave Stewart, Angie Stone en pa Dulfer. Wegens langdurige ziekte moet Candy Dulfer rust nemen en enkele optredens afzeggen. Ook een tournee door Japan wordt uitgesteld. Begin december neemt Dulfer samen met Prince nummers op voor zijn nieuwe album. Eind december is ze speciale gast tijdens de optredens van Van Morrison in Wenen.
2002
Candy Dulfer gaat in het voorjaar met de Amerikaanse popster Prince op tournee langs Amerikaanse jazzclubs en theaters. Cyril Directie (ex-Kane) drumt tijdens de Europese Tour van Candy Dulfer & Funky Stuff. De band bestaat verder uit Thomas Bank, Ulco Bed en Kenneth Bruce. Deze tournee begint op 26 april in Duitsland en voert daarna langs Nederland. Zwitserland, Frankrijk en Oostenrijk. Dulfer/Dulfer, het allereerste duo-album van Hans en Candy Dulfer, verschijnt op 21 september in Japan. Enkele weken later wordt het album wereldwijd uitgebracht.
2003
Candy Dulfer is te horen op het nieuwe en eerste live-album van Prince, opgenomen tijdens zijn tournee van afgelopen jaar. De saxofoniste speelt solo’s op nummers als Extraordinary, Everlasting Now en Nothing compares 2 U, en maakt deel uit van de blazerssectie met Maceo Parker en Greg Boyer. De box, getiteld One Nite Alone… Live, bevat drie cd’s. Op de eerste twee staan opnamen van de grote shows van Prince, de bonus-cd, getiteld It Ain’t Over, bevat nummers van de aftershows in New York, Los Angeles en Portland. Candy’s album Right In My Soul is meer gericht op vocalen. De saxofoniste neemt de zangpartijen zelf voor haar rekening. Vlak voor de start van haar huidige Europese tournee op 19 juli reist Candy Dulfer naar Minneapolis om opnieuw opnamen te maken met Prince. In oktober en november tourt Candy door Japan en de Verenigde Staten. Het nummer Finsbury Park, Cafe 67 bereikt in oktober de eerste plaats in de Amerikaanse R&R Smooth Jazz Chart, wat wil zeggen dat de single het meest gedraaide smooth jazz lied in de VS is. Het album Right In My Soul staat op nummer 2 in de R&B Smooth Jazz-albumlijst. Dulfer levert een bijdrage op het album Made By Maceo van Maceo Parker.
2004
Tijdens de uitreiking van de Grammy Awards vormt Candy Dulfer samen met Maceo Parker en Greg Boyer de blazerssectie tijdens het optreden van Prince en Beyoncé. Direct na de Grammy’s gaat Prince met de band naar The House of Blues in Los Angeles voor show met gastoptredens van Angie Stone en Macy Gray. Als Prince wordt opgenomen in de Rock & Roll Hall of Fame speelt Dulfer mee tijdens de feestelijke ceremonie in het Waldorf-Astoria Hotel te New York. Haar bijdragen zijn ook te horen op zijn album Musicology.
2005
Candy Dulfer speelt mee tijdens een van de twee concerten die Van Morrison in februari geeft in Vredenburg. Ze is als saxofonist en zangeres te horen op het album School’s In! van Maceo Parker dat in maart uitkomt. Haar eigen album Live At Montreux 2002, dat in september uitkomt, bevat een liveregistratie van een van de vele concerten die Dulfer tijdens dat festival heeft gedaan. Als bonustracks staan vijf nummers op de cd van haar optreden op Montreux 1998. Tegelijk met het album verschijnt van het concert ook een versie op dvd.
2006
Tussen 27 maart en 15 april treedt Candy Dulfer samen met Extince driemaal op als het Dommelsch Dubbel Dutch Duo waarbij ze een eigen interpretatie van bekende Engelse nummers spelen die voor de gelegenheid speciaal zijn vertaald in het Nederlands. Tijdens haar Amerikaanse optredens in juli wordt Candy Dulfer terzijde gestaan door toetsenist Jason Miles (o.a. Michael Jackson en Miles Davis), toetsenist/zanger Chance Howard (Prince), bassist/zangeres Rhonda Smith (Prince), drummer/zanger Josh Dion (Chuck Loeb, Jason Miles) en gitarist Michael Ripoll (o.a. Joss Stone, Mary J. Blige). Dulfer presenteert vanaf het najaar bij de NPS het programma Candy Meets… waarin ze op bezoek gaat bij internationale muzikanten als Jamie Cullum en Chaka Khan.