Caimin Douglas vertrekt op jonge leeftijd met zijn familie van Nederland naar Curaçao, het geboorteland van zijn vader. In Curacao komt hij op relatief late leeftijd in 1997 in aanraking met de atletieksport. Hij blijkt echter over veel talent op de sprintnummers te beschikken. In zijn eerste jaar wordt hij direct Antilliaans kampioen op de 100 en 200 meter.
Nog geen 4 jaar na zijn 1e meters op de baan, staat hij op zijn eerste Olympische Spelen waar hij de Nederlandse Antillen vertegenwoordigt. Inmiddels studeert en traint Caimin Douglas op de Amerikaanse universiteiten. De bakermat van de professionele atletiek. Hier legt hij de basis voor zijn verdere carrière.
Vanaf 2002 komt Caimin voor Nederland uit. Dat resulteert vrijwel direct in een groot succes. Op het WK wordt Nederland verrassend derde op de estafette 4 x 100 meter (met Caimin als vaste slotloper). Met hoge verwachtingen reist hij samen met het team af naar de Olympische Spelen in 2004. Het loopt echter op een teleurstelling uit door een verkeerde wissel. De vervelende nasmaak zorgt er voor dat het team optimaal gemotiveerd naar de Spelen in 2008 toe leeft. Het doel is een finaleplaats en die wordt bereikt. Helaas zorgt een foute wissel wederom voor een deceptie, het estafetteteam wordt gediskwalificeert.
In 2011 maakt Caimin Douglas bekend te stoppen met topsport vanwege een hardnekkige rugblessure.
