Bertus Staigerpaip
1982 – 1987
Kraanmachinst Ruud Broeders speelt al zo’n twaalf jaar in diverse bandjes als hij voor zijn tien jaar jongere broer Edwin een drumstel koopt. Edwin richt samen met toetsenist Pedro de Smit een band op waarmee ze repeteren in een lege opslagruimte in het Brabantse Made. Als Ruud zich bij de twee muzikanten voegt richten ze een band op met als thema de Bouwvakker. Bassist Rinus van Rodijnen vult de band aan en Bertus Staigerpaip (de artiestennaam van Ruud Broeders) is geboren.
Ook de andere bandleden gebruiken vrolijke bijnamen: Traptrom Etje, Rocking Knelles en Tinus Tingel. De band is een graag geziene gast op feestjes in Brabant. Ze sturen eigen materiaal naar drie platenmaatschappijen en krijgen van alledrie enthousiaste reacties. Binnen drie weken staat Bertus Staigerpaip in de studio om voor EMI een eerste single op te nemen. Een optreden in het populaire radioprogramma Los Vast van Jan Rietman levert de band veel aandacht op en de interesse van Normaal met als gevolg een tournee van rond de 120 optredens als voorprogramma bij Normaal. De tournee gaat in 1987 van start in Made. Bertus Staigerpaip haalt de tipparade met Had Ik Mar Een Vak Geleerd. Rits betekent de eerste Top 40-notering: nummer 24.
1988 – 1990
Het album Stoere Haand bevat naast de single Had Ik Maar Een Vak Geleerd ook het nummer Rits, een parodie op de hit Kiss van Prince. Willem Sprick (James Blond-006 ½) wordt de nieuwe bassist en Viktor Kerkhof (Siegfried Friedhoff) uit Gelderland neemt plaats achter de toetsen. Bertus Staigerpaip scoort met het nummer Ik Zat Effe Niet Op Te Letten. Het nummer haalt de vijftiende positie.
1991 – 1993
Op het door John Sonneveld geproduceerde album Brabants (Te) Bont staat onder meer de hit Wij Zijn De Jongens Van Den Bouw.
1994
Hou Je Kop! betekent voorlopig de laatste Top 40-notering voor Bertus Staigerpaip. Het album Quo Bertus Quo staat vol Nederlandstalige bewerkingen van nummers van Status Quo.
1997
Het nummer Diese Platz Ist Privé, een parodie op een Duitser op vakantie in Nederland, schiet bij veel mensen in het verkeerde keelgat. Het Goethe-instituut en het Ministerie van Buitenlandse Zaken laten in de pers hun afschuw blijken. Het haalt zelfs televisieprogramma NOVA. Niet lang daarna ontstaat er een ophefje over het feit dat Radio 3 de muziek van Staigerpaip boycot. Manager Wim Ligtenberg grijpt de kans aan om in vele kranten zijn verhaal te doen: waarom wordt Staigerpaip na 14 jaar steun van de zender ineens niet meer gedraaid? Zendercoördinator Basyl de Groot reageert met de mededeling dat de muziek van Bertus Staigerpaip niet goed genoeg is. Ligtenberg dreigt met een kort geding, onderwijl floppen de drie singles van Bertus Staigerpaip in 1997.
1998
Bertus Staigerpaip komt weer in het nieuws. Ditmaal vanwege de start van zijn eigen radiozender BS 192. BS vanwege zijn initialen, 192 moet een stukje nostalgie bij de luisteraar oproepen: het was de frequentie van piratenzender Veronica. De uitzendingen vinden plaats vanaf april vanuit de studio achter zijn huis in Babyloniënbroek, Broeders neemt zelf plaats achter de microfoon.
1999
De bijdrage van Staigerpaip aan carnaval 1999 heet Après Ski Jodelie. Hij vertolkt het nummer in een enigszins gekuiste versie in het NCRV-programma Jos Op 1.
2003
Bassist Willem Sprick kan de band niet meer combineren met zijn verplichtingen voor De Zingende Fresia’s. Zijn opvolger is oud bandlid Rinus van Rodijnen.
2004
Bertus Staigerpaip komt met de single KPJ, Daar Kan Niks Tegenop!, een lied over, voor en met de Katholieke Plattelands Jongeren. Bertus Staigerpaip schrijft samen met Antoon van der Mee het nummer het nummer Halleluja. Het nummer wordt naar zo’n 50 Nederlandse radiostations gestuurd om reacties te peilen. De band laat het afhangen van de hoeveelheid respons of de single wordt geperst.